ความเป็นจริง ฉันนึกว่าใจจะลืมได้แล้ว
สิ่งที่เหลือระหว่างสองเรามีเพียงความหลัง
อาจเคยแค้นเคืองกันมา
แต่เวลาคงคอยรักษาแผลในจิตใจให้ค่อยๆ จาง
เหลือตะกอนตกค้าง แต่ก็ไม่เป็นอะไร
วันเวลาก็เลยล่วงมาเนิ่นนานนักหนา
แต่ว่านาฬิกาหัวใจไม่เคยเคลื่อนไหว
ไม่เคยรู้ตัวจริงๆ ว่าในใจมันยังไม่นิ่ง
ทำไมยิ่งลืม ยิ่งลืมไม่ได้
เพราะอะไรล่ะ เพราะอะไรนะ เพราะอะไร
แค่เธอโทรมาเท่านั้น หัวใจมันก็สั่นๆ
ฉันยังคงมีอาการลึกๆ ข้างใน
แค่ฟังบางคำเท่านั้น ไม่รู้น้ำตามันมาจากไหน
ไม่รู้จะหยุดยังไง แต่เธอไม่ต้องสงสัย
ฉันไม่เป็นไรซะหน่อย
ไม่เคยรู้ตัวจริงๆ ว่าในใจมันยังไม่นิ่ง
ทำไมยิ่งลืม ยิ่งลืมไม่ได้
เพราะอะไรล่ะ เพราะอะไรนะ เพราะอะไร
แค่เธอโทรมาเท่านั้น หัวใจมันก็สั่นๆ
ฉันยังคงมีอาการลึกๆ ข้างใน
แค่ฟังบางคำเท่านั้น ไม่รู้น้ำตามันมาจากไหน
ไม่รู้จะหยุดยังไง แต่เธอไม่ต้องสงสัย
ฉันไม่เป็นไรซะหน่อย
แค่ไม่สบายนิดหน่อย ฉันไม่เป็นไรซะหน่อย
สิ่งที่เหลือระหว่างสองเรามีเพียงความหลัง
อาจเคยแค้นเคืองกันมา
แต่เวลาคงคอยรักษาแผลในจิตใจให้ค่อยๆ จาง
เหลือตะกอนตกค้าง แต่ก็ไม่เป็นอะไร
วันเวลาก็เลยล่วงมาเนิ่นนานนักหนา
แต่ว่านาฬิกาหัวใจไม่เคยเคลื่อนไหว
ไม่เคยรู้ตัวจริงๆ ว่าในใจมันยังไม่นิ่ง
ทำไมยิ่งลืม ยิ่งลืมไม่ได้
เพราะอะไรล่ะ เพราะอะไรนะ เพราะอะไร
แค่เธอโทรมาเท่านั้น หัวใจมันก็สั่นๆ
ฉันยังคงมีอาการลึกๆ ข้างใน
แค่ฟังบางคำเท่านั้น ไม่รู้น้ำตามันมาจากไหน
ไม่รู้จะหยุดยังไง แต่เธอไม่ต้องสงสัย
ฉันไม่เป็นไรซะหน่อย
ไม่เคยรู้ตัวจริงๆ ว่าในใจมันยังไม่นิ่ง
ทำไมยิ่งลืม ยิ่งลืมไม่ได้
เพราะอะไรล่ะ เพราะอะไรนะ เพราะอะไร
แค่เธอโทรมาเท่านั้น หัวใจมันก็สั่นๆ
ฉันยังคงมีอาการลึกๆ ข้างใน
แค่ฟังบางคำเท่านั้น ไม่รู้น้ำตามันมาจากไหน
ไม่รู้จะหยุดยังไง แต่เธอไม่ต้องสงสัย
ฉันไม่เป็นไรซะหน่อย
แค่ไม่สบายนิดหน่อย ฉันไม่เป็นไรซะหน่อย
จบเนื้อเพลงฉันไม่เป็นไรซะหน่อย - พั้นช์ วรกาญจน์ โรจนวัชร